سونوگرافی داپلر واریس

واریس چیست؟

وریدهای واریسی یک بیماری شایع است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. واریس به معنی گشاد شدن عروق است که اغلب در پاها اتفاق می افتد و این گشاد شدن به دنبال نارسایی عروقی اتفاق می افتد.
ورید ها مسئول انتقال خون از اندام ها به قلب هستند و بر خلاف سرخرگ ها یا همان شریان ها عضله ندارند و بالا بردن این خون از طریق یک سری دریچه ها اتفاق می افتد اگر واریس موجب به اختلال عملکرد این دریچه ها شود موجب برگشن خون به اندام میشود و نیازمند بررسی دقیق است.
وریدهای واریسی علاوه بر ظاهرشان می توانند علائم مختلفی از جمله درد، ضربان یا گرفتگی در پاها، تورم و احساس سنگینی یا خستگی در ناحیه آسیب دیده ایجاد کنند. در برخی موارد، رگ‌های واریسی نیز می‌توانند باعث تغییرات پوستی مانند تغییر رنگ یا حتی ایجاد زخم شوند.

علل شایع

وریدهای بدن ما دارای یک سیستم دریچه ای یک طرفه برای حفظ جریان خون به سمت قلب هستند. با این حال، زمانی که این دریچه‌ها از کار بیفتند، خون می‌تواند در سیاهرگ‌ها جمع شود و باعث بزرگ شدن آن‌ها شود. عواملی که در این امر نقش دارند عبارتند از:
سن: با افزایش سن، رگ‌های ما خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند که منجر به واریس می‌شود.
بارداری: افزایش حجم خون در دوران بارداری می تواند باعث بزرگ شدن سیاهرگ ها شود.
چاقی: وزن اضافی فشار مضاعفی بر رگ ها وارد می کند.
ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی.

علائم

رگ های واریسی آنها را نیز می توان احساس کرد. علائم رایج عبارتند از:
زخم در نواحی داخلی مچ پا
کبود شدن و تورم اندام تحتانی
احساس سنگینی یا درد در پاها.
گرفتگی عضلات یا سندرم پاهای بی قرار در شب.

روش تشخیص

یک باور اشتباه وجود دارد که عروق و مویرگ های برجسته و سطحی، واریس هستند این اشتباه است، عروق و مویرگ های برجسته و سطحی که معمولاً در پاها دیده می شوند، ممکن است علائم واریس باشند. واریس یک حالت پیشرفته تر از بیماری عروق سطحی است و به عروقی اطلاق می شود که به دلیل ضعف یا آسیب در سیستم صمامی عروق پا، خون را به درستی جابجا نمی کنند و باعث بروز برآمدگی و پر شدن عروق می شوند. در نتیجه، عروق و مویرگ های برجسته و سطحی ممکن است نشانه های اولیه واریس باشند. اگرچه، برای تشخیص دقیق بیماری واریس، نیاز به انجام تست های پزشکی است چرا که واریس همیشه با چشم قابل تشخیص نیست. اما به طور کلی عروقی که خیلی ضخیم هستند، تقریبا شاید به اندازه نصف یک بند انگشت این ها واریس هستند.
گاهی ممکن است اصلا عروق عمقی دچار واریس شده باشند و حتی فرد متوجه هم نشده باشد و با علائم و شکایت از موضوعاتی مثل زخم در قسمت های داخلی مچ پا، کبود شدن و یا ورم اندان های تحتانی به پزشک مراجعه می کند و وقتی پزشک با مشاهده این علائم مشکوک به واریس شود پس از معاینه بالینی دقیق عموما تشت های تسخیص از جمله موارد زیر تجویز می کند:

سونوگرافی رنگی داپلر

این آزمایش غیر تهاجمی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از وریدهای پا استفاده می کند. می تواند به شناسایی محل و شدت رگ های واریسی و همچنین ارزیابی جریان خون و تشخیص لخته های خون کمک کند.
اینجا می توانید آمادگی های قبل از سونوگرافی را مطالعه کنید.

ونوگرام

این یک آزمایش اشعه ایکس است که شامل تزریق رنگ کنتراست به ورید پا یا مچ پا است. رنگ به سمت پا حرکت می کند و تصاویر اشعه ایکس برای تجسم جریان خون و شناسایی هرگونه ناهنجاری گرفته می شود.
این روش های تشخیصی روش های ایمن و موثر برای ارزیابی رگ های واریسی و تعیین بهترین روش درمانی هستند. پزشک می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام آزمایش برای نیازهای فردی شما مناسب تر است. روش های دیگری نیزی برای تشخیص واریس نیز وجود دارد مثل ام آر آی.
مهم است که نارسایی وریدی یا واریس از محل ابتدایی آن تشخیص داده شود اگر همه دریچه های عروقی دچار مشکل شوند دیگر راهی برای درمان فرد نیست. بنابراین تشخیص دقیق این موضوع بسیار مهم و حیاتی است.
پی نوشت: سیستم صمامی در بدن مسئول تنظیم جریان خون در عروق است. صمام‌ها ساختارهایی هستند که در داخل عروق قرار دارند و با کمک عضلات و فشار خون، جلوی برگشت خون را به سمت قلب می‌گیرند. در صورت ضعف یا آسیب در سیستم صمامی، صمام‌ها به درستی کار نمی‌کنند و خون به سمت پایین (برعکس جریان طبیعی) جابجا می‌شود. این موضوع باعث ایجاد عروق برجسته و پر شده و به نتیجه واریس منجر می‌شود. بنابراین، سیستم صمامی از اهمیت بالایی برای حفظ جریان خون صحیح در عروق بدن برخوردار است.

خطرات و عوارض

مسائل مرتبط با مشکلات عروق واریسی می تواند منجر به موارد زیر شود:
زخم های نزدیک مچ پا.
خونریزی جزئی
کبودی
تورم
لخته شدن خون؛ و گاه در مواردی نیز این لخته های حرکت می کنند و خطر ساز می شوند.

راه های درمان

تغییرات سبک زندگی و فعالیت های ورزشی
این تغیرات و فعالیت های فیزیکی می توانند تاثیر به سزایی در وضعیت واریس داشته باشند:
پاهای خود را بالا بیاورید.
به طور منظم ورزش کن.
مراقب وزن و رژیم غذایی خود باشید.
لباس های تنگ نپوشید
از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید.
در موارد شدید، روش هایی مانند:
اسکلروتراپی، درمان های لیزری، ذروش های کمک کاتتر، عمل جراحی نیز ممکن است توصیه شود.

پیشگیری

ورزش
درگیر شدن در فعالیت هایی مانند پیاده روی یا شنا می تواند جریان خون را بهبود بخشد و خطر ابتلا به واریس را کاهش دهد.
انتخاب های رژیم غذایی سالم
خوردن غذاهای غنی از فیبر و ویتامین C می تواند رگ های شما را تقویت کند.

کلام آخر

وریدهای واریسی چیزی بیش از یک مسئله زیبایی هستند. آنها نشان دهنده یک مشکل اساسی در سیستم وریدی ما هستند. با درک آنها می توانیم اقدامات تشخیصی دقیق و یا پیشگیرانه را اتخاذ کنیم و در صورت لزوم به دنبال درمان باشیم.

منبع:
pubmed.ncbi.nlm.nih