نگاهی به فلوروسکوپی و تأثیرات آن در پزشکی

یک تکنیک تصویربرداری است که به پزشکان امکان مشاهده زنده و در زمان واقعی از اعضا و بافت‌های داخلی بدن را می‌دهد. این روش از اشعه ایکس استفاده می‌کند که از بدن عبور کرده و تصاویر را به صورت زنده بر روی مانیتور نمایش می‌دهد. fluoroscopy برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم معرفی شد و از آن زمان تاکنون پیشرفت‌های قابل توجهی در این حوزه صورت گرفته است.

این روش در بسیاری از زمینه‌های پزشکی کاربرد دارد، از جمله:
تشخیص و درمان مشکلات گوارشی: این روش برای مشاهده عملکرد دستگاه گوارش و تشخیص مشکلاتی مانند انسداد، زخم‌ها و تومورها استفاده می‌شود.
بررسی سیستم عروقی و قلب: این روش در آنژیوگرافی برای بررسی عروق خونی و تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی به کار می‌رود.
هدایت ابزارهای جراحی: در جراحی‌های پیچیده، fluoroscopy به جراحان کمک می‌کند تا ابزارهای خود را به دقت هدایت کنند.
بررسی مفاصل و استخوان‌ها: این روش برای بررسی مشکلات مفصلی و استخوانی، مانند شکستگی‌ها و جابه‌جایی مفاصل استفاده می‌شود.

fluoroscopy مزایای متعددی دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
مشاهده دقیق عملکرد اعضای داخلی: این روش امکان مشاهده زنده و دقیق عملکرد اعضا و بافت‌های داخلی بدن را فراهم می‌کند.
تشخیص سریع و دقیق: fluoroscopy به پزشکان کمک می‌کند تا به سرعت و با دقت مشکلات داخلی بدن را تشخیص دهند.
کاهش نیاز به جراحی‌های تهاجمی: با استفاده از این روش، بسیاری از مشکلات داخلی بدن بدون نیاز به جراحی‌های تهاجمی قابل تشخیص و درمان هستند.
انجام درمان‌های دقیق‌تر: این روش امکان انجام درمان‌های دقیق‌تر و هدفمندتر را فراهم می‌کند.

با وجود مزایای بسیار، fluoroscopy چالش‌ها و محدودیت‌هایی نیز دارد:
تابش اشعه ایکس: یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، استفاده از اشعه ایکس است که می‌تواند برای بدن مضر باشد. به همین دلیل، باید میزان تابش به دقت کنترل شود و از تجهیزات محافظتی استفاده گردد.
نیاز به مهارت و دانش تخصصی: استفاده از فلوروسکوپی نیازمند مهارت و دانش تخصصی است تا از نتایج دقیق و ایمن اطمینان حاصل شود.
هزینه‌های بالا: تجهیزات این روش هزینه‌بر هستند و نگهداری و استفاده از آن‌ها نیز هزینه‌های بالایی دارد.

همانطور که گفته شد fluoroscopy یک فرآیند تصویربرداری پزشکی است که با استفاده از اشعه ایکس و یک صفحه fluoroscopy انجام می‌شود. مراحل انجام آن به شرح زیر است:

آماده‌سازی بیمار

بیمار معمولاً لباس‌های خود را در می‌آورد و یک لباس پزشکی می‌پوشد. بسته به نوع fluoroscopy ، ممکن است نیاز باشد که بیمار مواد خاصی مانند باریم (برای مطالعه گوارشی) یا مواد کنتراست تزریقی (برای بررسی رگ‌ها و قلب) را مصرف کند.

قرارگیری بیمار

بیمار روی تخت یا میز fluoroscopy قرار می‌گیرد. موقعیت دقیق بیمار بستگی به نوع تصویربرداری دارد. ممکن است پزشک از بیمار بخواهد که در طول فرآیند در موقعیت‌های خاصی قرار بگیرد یا تغییر موقعیت دهد.

تنظیم تجهیزات

دستگاه fluoroscopy شامل یک منبع اشعه ایکس و یک صفحه fluoroscopy است که معمولاً به یک سیستم نمایشگر متصل است. پزشک یا تکنسین تجهیزات را تنظیم می‌کند تا بهترین زاویه و وضوح تصویر به دست آید.

شروع تصویربرداری

پرتوهای اشعه ایکس از بدن بیمار عبور می‌کنند و به صفحه fluoroscopy می‌رسند که تصاویر را به نمایشگر منتقل می‌کند.
تصاویر زنده و متحرک از داخل بدن بیمار به نمایش گذاشته می‌شوند.

مشاهده و ضبط تصاویر

پزشک تصاویر را در زمان واقعی مشاهده می‌کند و می‌تواند آنها را ضبط کند یا عکس‌های ثابت بگیرد. همچنین ممکن است از بیمار بخواهد که در طول تصویربرداری نفس خود را نگه دارد یا حرکات خاصی انجام دهد تا تصاویر واضح‌تری به دست آید.

پایان فرآیند

پس از اتمام تصویربرداری، بیمار می‌تواند لباس‌های خود را بپوشد و به خانه بازگردد. در صورتی که مواد کنتراست مصرف شده باشد، پزشک ممکن است توصیه‌هایی برای دفع این مواد ارائه دهد. (مانند نوشیدن آب بیشتر)
fluoroscopy به پزشکان این امکان را می‌دهد تا به طور زنده و دقیق مشکلات و اختلالات داخلی بدن را مشاهده کنند و درمان‌های مناسب را تجویز کنند.

هرچند که fluoroscopy یک روش غیرتهاجمی و نسبتاً ساده است، اما مانند هر روش تصویربرداری با اشعه ایکس، نیاز به رعایت احتیاطات خاصی دارد تا بیمار در معرض دوزهای غیرضروری اشعه قرار نگیرد. پزشکان و تکنسین‌ها با دانش و تجربه خود، این فرآیند را به گونه‌ای مدیریت می‌کنند که ایمنی و راحتی بیمار حفظ شود.
در مجموع، این روش به عنوان یک تکنیک حیاتی در تصویربرداری پزشکی، نقش مهمی در بهبود تشخیص و درمان بیماری‌ها دارد و به پزشکان کمک می‌کند تا تصمیمات درمانی دقیق‌تری بگیرند و نتایج بهتری برای بیماران فراهم کنند.




منابع
hopkinsmedicine
fda